Contour 2007

DE GARAGE

Cao Guimarães, een van de meest productieve kunstenaars van Brazilië, combineert film, video en documentaires om de relatie tussen kunst en sociologie te onderzoeken. Zijn werk concentreert zich vaak op individuen en kleine ingrepen in het dagelijks leven en onthult schoonheid in het alledaagse. Voor Contour 2007 presenteert Guimarães drie werken: Sin Peso (Weightless) (2006), dat kleurrijke luifels van marktkramen in Mexico vastlegt; From the Window of my Room (2004), dat de speelse relatie tussen twee kinderen toont; en Around the World in a Few Pages (2002), dat eurocentrische perspectieven bekritiseert door een wereldkaart in bibliotheekboeken te verspreiden.

CJOUR

Aline Bouvy en John Gillis maken veelzijdig werk over de toekomst en de menselijke conditie door middel van beeldhouwkunst, video, schilderkunst en installatie. Hun tentoonstellingen zijn visueel opvallend, vaak met een retro sci-fi gevoel dat een ver, heidens verleden mengt met futuristische thema's. Hun werk Venusia uit 2007 toont een post-technologische wereld door middel van een geanimeerde collage van modetijdschriften. Beïnvloed door Serge Lutens, plaatst het werk schoonheid, seks en dood tegenover elkaar, waarbij de lichamen van modellen worden afgebeeld als lijken in een viering van zowel elegantie als verval, waarbij mystiek wordt vermengd met macabere beelden.

GROTE MARKT

Tsui Kuang-Yu, zowel regisseur als onderwerp, onderzoekt de interactie van het lichaam met stedelijke omgevingen door middel van absurde, repetitieve handelingen. Zijn werken onderzoeken de beperkingen en mogelijkheden van het lichaam en belichten de gebruikelijke activiteiten die we als vanzelfsprekend beschouwen. In The Shortcut to the Systematic Life (2002) en Eighteen Copper Guardians in Shao-Lin Temple and Penetration (2001) gebruikt Kuang-Yu mimicry en adaptatie om mystiek te satiriseren en psychologische initiaties te verkennen. Hij presenteert eenvoudige, schijnbaar zinloze handelingen die diepere reflecties onthullen over onze dagelijkse processen en percepties van de gebouwde omgeving.

PASTORAAL CENTRUM

Het werk van Gabriel Lester onderzoekt de constructie van filmische en theatrale ervaringen, waarbij hij zich richt op de manier waarop taal en codes de verwachtingen van kijkers vormen. Zijn video- en filmwerken dagen de rol van de kijker uit en onderzoeken de retoriek en hulpmiddelen die perceptie bemiddelen. Voor Contour 2007 creëerde hij een film getiteld Nightshade (2007) waarin hij de ouverture onderzoekt als een instrument voor conditionering in cinema, in het bijzonder het gebruik ervan in film noir. Met een speciale score van Lester benadrukt het werk hoe ouvertures emotionele tonen zetten en kijkers door verschillende emotionele ervaringen binnen het filmverhaal leiden.

INSTITUUT VOOR KUNST EN AMBACHTEN

Het werk van Saskia Holmkvist onderzoekt hoe documentaire en informatiemedia het collectieve begrip kunnen manipuleren. Haar korte video's documenteren niet alleen, maar onthullen ook de mechanismen die sociale, politieke en culturele percepties vormgeven. In Interview with Saskia Holmkvist (2005) neemt de kunstenaar deel aan een zelfreflecterend interview onder leiding van een media-expert die haar traint om met autoriteit en oprechtheid te spreken. Het proces is transparant en belicht het gebruik van PR en marketing door de kunstinstelling en stelt het idee ter discussie dat dergelijke instellingen ideologisch onafhankelijk blijven van deze invloeden.

De Grote Boodschap (2007) van Omer Fast is gefilmd in Mechelen en volgt gepaarde Vlaamse personages die gevangen zitten in een tijdspanne. Deze individuen - zoals een stewardess met haar werkloze echtgenoot en een oude junkie met haar verzorger - worstelen om hun situatie te begrijpen terwijl ze geconfronteerd worden met een conflict met de tijd. De camerabewegingen en interacties tussen de personages creëren spanning, wat resulteert in een verhaal dat varieert van humoristisch tot diepgaand. Het verhaal verkent thema's als verwarring en conflict met de tijd, waardoor een verontrustende, dynamische sfeer ontstaat.

ONZE-LIEVE-VROUW-VAN-HANSWIJKBASILIEK

Het werk van Gerard Byrne verkent representatie-conventies, historisering en het mythologiseren van culturele figuren door middel van re-enactments van interviews en gesprekken uit de jaren 60 en 70. Zijn videowerken richten zich vaak op culturele onderwerpen, zoals die besproken worden in Playboy magazine, waarbij hij tekst vertaalt naar belichaamde performances. In zijn recente werk 1984 and Beyond (2005-06) recreëert Byrne een discussie uit 1963 tussen sciencefiction-auteurs als Isaac Asimov, gefilmd met Nederlandse acteurs op modernistische, architecturale locaties. De installatie bevat ook dubbelzinnige zwart-witfoto's die reflecteren op modernistische toekomstvisies en maatschappelijke ontwikkelingsfantasieën.

Hassan Khans werk omvat video-installaties, tekst, muziek en performances en gaat vaak over persoonlijke ervaringen in stedelijke omgevingen en hun onderliggende maatschappelijke structuren. Voor Contour 2007 herbekijkt Khan beelden van een onvoltooide expressionistische film, waarbij hij de dramatische gebaren van het werk en de intense improvisatie van de acteurs onderzoekt. Host (2007) contrasteert emotionele diepte met verschuivende kleuren en een harde, broze soundtrack en biedt een nieuw perspectief op het werk en zijn verkenning van drama, symboliek en persoonlijke associatie.

Deimantas Narkevicius verkent in zijn films het geheugen, de geschiedenis en de representatie daarvan in het collectieve bewustzijn, vaak aan de hand van documentaires, interviews en archiefmateriaal. In zijn recente werk Revisiting Solaris (2007) speelt acteur Donatas Banionis een nieuwe rol, meer dan veertig jaar na zijn rol in Tarkovsky's Solaris. De film reflecteert op het laatste hoofdstuk van Stanislaw Lems roman, weggelaten uit de originele film, opgenomen aan de Krim. Narkevicius gaat een dialoog aan met Banionis en voegt persoonlijke reflectie toe aan de filmische en filosofische verkenning van het geheugen en de geschiedenis.

Rosalind Nashashibi en Lucy Skaer, beiden gevestigde kunstenaars, werken af en toe samen. Hun werk Flash in the Metropolitan (2006) is gemaakt tijdens een bezoek aan het Metropolitan Museum in New York. De video is 's nachts gefilmd en maakt gebruik van een knipperend licht om tijdelijk objecten en artefacten te onthullen op de afdeling Near Eastern, African and Oceanic Arts van het museum. In de duisternis lijken deze artefacten geanimeerd en tarten ze hun gebruikelijke classificaties. Ze nodigen kijkers uit om zich nieuwe mogelijkheden voor hun bestaan voor te stellen en vormen een uitdaging voor de conventionele museumpresentatie.

Supersober (Bohdan Stehlik / Una Szeemann) verkent mythologieën en fantasieën door een speelse, wrange lens, met behulp van video, beeldhouwkunst, fotografie en geluid. Hun werk herinterpreteert Hollywood cinema-elementen met minimale middelen. Faded Majesty (2007) toont een surrealistisch, poëtisch landschap van witte, blauwogige herten die door verlaten Europese steden en militaire terreinen zwerven, symbool voor het verval van de westerse beschaving en haar verouderende waarden. Het werk mengt romantiek en absurditeit en presenteert een fantastische meditatie op de ineenstorting van moderne mythen.

GERECHTSHOF

Cédric Noël staat bekend om zijn desoriënterende video-installaties die raadselachtige scenario's presenteren. In zijn werken vertellen individuen vaak dubbelzinnige gebeurtenissen met tegenstrijdige details, waardoor de perceptie van de werkelijkheid door de kijker op de proef wordt gesteld. Voor Ein Reich (2007) creëerde Noël een installatie met meerdere schermen waarin sprekers uit verschillende steden ervaringen vertellen in verschillende talen, wat een verborgen verband tussen hen suggereert. Het werk, geïnspireerd door fanfictie over alternatieve geschiedenissen, presenteert een fictief, sinister heden.

HUIS VAN DE MECHELAAR

Neil Cummings en Marysia Lewandowska onderzoeken de relatie tussen kunst en haar sociale, economische en politieke context. In hun onderzoeksmatige praktijk werken ze vaak samen met verschillende instellingen, waaronder banken en musea, om kwesties als wederkerigheid, eigendom en uitwisseling te onderzoeken. Voor Contour 2007 creëerden ze Parade (2006-07), een project gebaseerd op hun onderzoek naar Mechelse amateurclubs die films maken. Het werk bestaat uit films over lokale optochten, waaronder de Hanswijkprocessie, die op infoschermen in het stadskantoor worden vertoond en het publiek een nieuwe manier bieden om zich met deze culturele geschiedenissen bezig te houden.

HOF VAN PALERMO

Rosalind Nashashibi's werk verkent subtiele interacties en rituelen tussen mensen, vaak met behulp van video en 16mm film om alledaagse situaties te transformeren in verhalen die realiteit en fictie doen vervagen. Haar Bachelor Machines Part 2 (2007) onderzoekt de relatie tussen machines en mannen, en onderzoekt mannelijkheid en emasculatie. Het stuk bevat twee projecties: een van kunstenaar Thomas Bayrle en zijn vrouw, en een andere met bewerkte beelden van eerdere werken van Nashashibi. Bayrle's apocalyptische commentaar op de westerse samenleving speelt over de beelden heen en verbindt de retoriek van de kerk met een machine die zowel bevrijdt als straft.

OUDE VLEESHALLE

Het werk van Carsten Höller richt zich op de menselijke interactie met de omgeving en biedt meeslepende ervaringen die onze fysiologische en psychologische relatie met perceptie onderzoeken. Zijn installatie Flicker Film (2005) bestaat uit drie gesynchroniseerde video's van een live optreden van een Congolese band, opgenomen vanuit verschillende hoeken. Door frames te verwijderen en te vervangen door zwarte sequenties, creëren de films een optisch effect dat gebaseerd is op het Phi-fenomeen, ontdekt door Max Wertheimer. Hierdoor lijkt het alsof de danser of muzikant tussen de projecties door springt, wat de kijkers uitnodigt om op een boeiende, perceptueel uitdagende manier te anticiperen op de volgende beweging.

VOORMALIGE TUINWINKEL SOMERS

De films van Sarah Vanagt vermengen geschiedenis met film en onderzoeken thema's als het koloniale verleden van Rwanda en de erfenis van de genocide. Haar documentaires, vaak gericht op kinderen, bieden inzicht in hoe zij geschiedenis, dood en trauma's begrijpen. In haar installatie Ash Tree (2007), geïnspireerd door Mary Shelley's biografie en de Hardy Tree, onderzoekt Vanagt de eerste kennismaking van een kind met het alfabet en taal, omlijst door een ontmoeting met een grafsteen. De non-lineaire video-installatie roept vragen op over de rol van de lens bij het herdenken van de geschiedenis.

VOORMALIGE MATCH SUPERMARKT

Het werk van Gert Robijns verkent de principes van perceptie en intuïtie door middel van speelse, site-specifieke interventies die sculptuur, geluid en bewegend beeld combineren. Zijn projecten creëren vaak desoriënterende ruimtelijke ontmoetingen die onze zintuigen verstrooien. Voor All For One, One for All (2007) presenteert Robijns een mini-retrospectief van zijn bestaande werken in een speciaal ontworpen architecturale ruimte. Door elementen uit zijn eerdere projecten in een nieuwe context te plaatsen, vormt het werk nieuwe associaties en interpretaties en biedt het een gelaagd perspectief op zijn creatieve proces en zijn voortdurende verkenning van perceptie en artistieke productie.